Man en ik hadden een discussie wie van ons twee het die dag het zwaarst had gehad. Hij, omdat het druk was op zijn werk, of ik, thuiszittend met twee kinderen onder de drie jaar die niet hun beste dag hadden. Hoe we op zoiets belachelijks kwamen moet je me niet meer vragen. Alhoewel. Waarschijnlijk verzuchtte de een blij te zijn dat de dag voorbij was en was de ander zo stom om een opmerking te maken in de trant van ‘nou, ik had vandaag dolgraag met je geruild.’
Daar ging het natuurlijk mis. Zulke opmerkingen moet je nooit maken. Maar ook echt nooit. Hoe zeker je ook van je zaak bent, trap er niet in. Wordt het namelijk nooit gezelliger op. Je hebt het gewoon beiden zwaar gehad, klaar. Geef elkaar een kusje en een aaitje, kruip na het avondeten tegen elkaar op de bank en vergeet de dag zo snel mogelijk.
Onze kwestie deed me denken aan al die stomme vrouwenprogrammaatjes waarbij de man voor een dag het leven van zijn vrouw overneemt en vice versa. Vervolgens zie je dat man niet weet wat hem overkomt, terwijl zijn vrouw zich als een vis in het water voelt, zo zonder trekkend kroost aan haar rok. Man wil aan het einde van de dag huilend in een hoekje wachten tot de storm is overgewaaid en vrouw komt fluitend thuis, smalend over het feit dat er niets op het aanrecht staat dat in de verste verte lijkt op avondeten.
Nooit had ik gedacht dat het bij ons nodig zou zijn om dit soort discussies te voeren. Een discussie waarbij er niets te winnen valt, behalve de twijfelachtige eer wie het zwaarste leven heeft. Het moederschap doet meer met je dan je denkt.
Mijn eerste argumentjes deden het niet super. Dat hij gewoon even kon uitpuffen wanneer hem dat uitkwam was een leuke, maar niet genoeg. Ik kan het hele middagslaapje zoveel puffen als ik wil, was zijn antwoord. Ook het feit dat hij rustig een kopje koffie kan drinken tijdens zijn pauze, of dat hij amper gestoord wordt tijdens zijn werkzaamheden deden het hem niet. Waar ik het wel mee won was het volgende. Ik stelde hem de vraag hoe vaak hij tijdens zijn werkdag lucht uit zijn mond moet blazen en tegelijkertijd tot vijf moet tellen om rustig te kunnen blijven.
Je begrijpt wie er won.
